Το Διαδίκτυο θα μπορούσε εύκολα να διεκδικήσει τον τίτλο ενός από τα θαύματα του σύγχρονου κόσμου. Ωστόσο τα στοιχεία πολλών μελετών συναινούν στο ότι η υπερβολική χρήση ηλεκτρονικών συσκευών από τα παιδιά και τους εφήβους, που συχνά πλησιάζει την εξάρτηση, έχει συνδεθεί με προβλήματα στην ψυχοκοινωνική τους υγεία, όπως η επιθετικότητα, η χαμηλή αυτοεκτίμηση, το άγχος, τα συμπτώματα κατάθλιψης και η κοινωνική φοβία, οι διαταραχές ύπνου.
Δείκτες εξάρτησης των παιδιών και των εφήβων στο Διαδίκτυο
Η συνεχής ενασχόληση με το διαδίκτυο (στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, στο κινητό, στο tablet, στα ιντερνετ καφέ ή/και στο σπίτι) και απώλεια της αίσθησης του χρόνου κατά τη διάρκεια της χρήσης.
Η έντονη επιθυμία για χρήση και αδυναμία ελέγχου της ή περιορισμού της. Αυξανόμενη επένδυση στον τεχνολογικό εξοπλισμό ή συχνές συναλλαγές μέσω διαδικτύου (π.χ. αναβάθμιση λογισμικού ή/και εξοπλισμού).
Η Χρήση του διαδικτύου ως μέσου διαφυγής από προβλήματα ή δυσάρεστες καταστάσεις.
Τα ψέματα για να κρύψουν το βαθμό ενασχόλησής τους με το διαδίκτυο.
Οι αποτυχημένες προσπάθειες να ελέγξουν, να περιορίσουν ή να σταματήσουν τη χρήση του.
Η ανάπτυξη ανοχής στη χρήση, δηλαδή, ανάγκη σταδιακής αύξησης της χρήσης, προκειμένου να αντληθεί ικανοποίηση.
Η απειθαρχία και συγκρούσεις με άλλα μέλη της οικογένειας.
Τα συμπτώματα απόσυρσης και στέρησης, όταν περιορίσουν ή διακόψουν τη χρήση του διαδικτύου, όπως ψυχο-κινητική διέγερση, θυμός, άγχος, ανησυχία, εκνευρισμός, επιθετικότητα, ακεφιά, θλίψη, κατάθλιψη .
Η αδιαφορία για ψυχαγωγικά ενδιαφέροντα που δε σχετίζονται με το διαδίκτυο. Εγκαταλείπουν σταδιακά άλλες δραστηριότητες που μέχρι τώρα τους προκαλούσαν ευχαρίστηση.
ICD 11: Διαταραχή ηλεκτρονικού παιχνιδιού (GamingDisorder)
Το 2018 μάλιστα ο Π.Ο.Υ. συμπεριέλαβε στο ICD 11 τη Διαταραχή ηλεκτρονικού παιχνιδιού (GamingDisorder, κωδικός 6C51).
Αυτή η ψυχική διαταραχή κατηγοριοποιήθηκε υπό τη γενικότερη κατηγορία «διαταραχών λόγω εξαρτητικών συμπεριφορών» καθιστώντας σαφές ότι πρόκειται για μία αυτοτελή διαταραχή εξάρτησης και όχι κάποιο δευτερογενές φαινόμενο που παρουσιάζεται ως σύμπτωμα ή απότοκο μίας άλλης πάθησης.
Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ., τα συμπτώματα της συγκεκριμένης διαταραχής είναι:
1.Μειωμένος αυτοέλεγχος ως προς το παιχνίδι.
- Το παιχνίδι αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη προτεραιότητα στη ζωή, στο σημείο που να έρχεται πρώτο έναντι των άλλων ενδιαφερόντων και των υπολοίπων δραστηριοτήτων.
- Συνέχιση του παιχνιδιού παρά την εμφάνιση αρνητικών συνεπειών.
Ο Π.Ο.Υ σημειώνει ότι αυτό το μοτίβο συμπεριφοράς πρέπει να έχει αρκετή βαρύτητα, ώστε να οδηγεί σε σημαντική επιβάρυνση σε προσωπικό, οικογενειακό, κοινωνικό, εκπαιδευτικό, εργασιακό επίπεδο ή σε άλλους σημαντικούς τομείς λειτουργικότητας.
Η συμπεριφορά αυτή πρέπει να είναι χρονικά παρούσα για μία περίοδο τουλάχιστον 12 μηνών, ώστε να τεθεί η διάγνωση.
Tiμπορούν να κάνουν οι γονείς
Εξοικειωθείτε με τη χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή, του κινητού τηλεφώνου και του διαδικτύου, γνωρίστε τις δυνατότητές τους, κατανοήστε τον ψηφιακό κόσμο και ενημερωθείτε για τους πιθανούς κινδύνους.
Τοποθετήστε τον ηλεκτρονικό υπολογιστή σε κοινόχρηστο χώρο ή χώρο που έχετε πάντα πρόσβαση.
Συμφωνήστε εξαρχής με το παιδί τον χρόνο χρήσης, αφού έχει τελειώσει με τις υποχρεώσεις του.
Επιτρέψτε την πρόσβαση μόνο σε ιστοσελίδες και βιντεοπαιχνίδια που είναι κατάλληλα για την ηλικία του παιδιού.
Αποτρέψτε τη χρήση ηλεκτρονικών/διαδικτυακών παιχνιδιών με επιθετικό περιεχόμενο.
Αποφύγετε να χρησιμοποιείτε το διαδίκτυο ως τιμωρία ή ως επιβράβευση.
Δημιουργήστε ευκαιρίες για πραγματικές σχέσεις με τους ανθρώπους και ενθαρρύνετε άλλα ενδιαφέροντα και δραστηριότητες.
Δημιουργήστε ένα ανοιχτό κανάλι επικοινωνίας μέσα στην οικογένεια και καλύψτε συναισθηματικά τα παιδιά και τα υπόλοιπα μέλη της.
Κάντε οικογενειακά διαλείμματα από την τεχνολογία μαζί με το παιδί.
Περιορίστε ως γονείς και τη δική σας ενασχόληση με το διαδίκτυο.
Ας εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητες του Διαδικτύου, με τρόπο που να μας προστατεύει από τις συνέπειές του.
